Spurning dagsins .... þetta er hlutur sem ég er búinn að vera að velta fyrir mér...afhverju, það kemur hér. 1 Maí er þekktur fyrir tvennt í mínum huga. í fyrsta lagi þá er þetta afmælisdagur hinnar yndislegu konu minnar og í öðrulagi þá er þetta baráttudagur verkalýðsins. Kannski fleiri sem þekkja þennan dag sem baráttudag verkaýðsins en hitt en ég er nú ekki viss hvort tilefnið er merkilegra í því samfélagi sem ég hrærist í. Á þessum ágæta degi 1. maí fór ég ásamt félögum mínum hér í köben að í fælledparken sem er stórt svæði þar sem fólk getur komið saman til hinna ýmissa hátíðarhalda, við töltum af stað í yndislegu veðri frekar tuskulegir eftir partí næturinnar en vöknuðum fljótt til lífsins við il sólarinnar sem baðaði þá sem það vildu í björtum sólargeislum .... eftir að hafa fundið Nettó búð og fjárfest í kassa af bjór og smá súkkulaði þá fundum við innganginn að garðinum og röltum inn .. hálf (baráttu)rauðir í framan í anda dagsins og/eða eftir burðinn á kassanum fundum við okkur stað á iðagrænum völlunum og komum okkur fyrir. Við spörkuðum í bolta drukkum öl og höfðum uppi almenna kátínu, það fjölgaði smásaman í hópnum og það var sparkað minna í bolta og farið meira í ölið, allt gott og blessað við það þar sem þetta virtist vera sú hefði sem danir hafa skapað sér. Einhverstaðar/einhverntímann þennan dag fór ég að velta fyrir mér þessu tilefni sem þarna var .. þ.e. 1 maí. þetta er dagur sem í minni minningu hefur oft einkennst af baráttu og kröfugöngum þar sem kapítalistarnir hafa verið grátbeðnir um að gefa meira til almúgans og verkafólksins svo að börnin þeirra geti líka farið í bíó, keypt playstation, borðað nammi og jafnvel gert þetta þannig að nú þurfi pabbi og mamma ekki lengur að vinna fram nótt til að börnin geti takið þátt í lífgæðakapphlaupinu heldur hefur verið barist fyrir því að þau þurfi að vinna minna fyrir meira .....sem mér finnst í eðli sínu mjög sanngjarnt.
EN.....ER HÆGT AÐ GANGA OF LANGT?
Hvar hættir krafan um ennþá betri kjör að vera réttmæt....er hægt að hafa það of gott?
Hvert stefnir þetta velferðarþjóðfélag sem við lifum í?
Mér krossbrá þegar ég áttaði mig á því hverju ég var að leggja lið þann 1 maí síðastliðinn, mér fannst þetta eiginlega ekki alveg vera hlutur sem ég var til í að berjast fyrir. Þetta slökkti alveg á mér hvað varðar baráttu verkalíðsins ...ef svo má kalla.
Því að krafa dagsins var nefnilega sú að atvinnuleysingjar ættu líka rétt á fríi.
...viljið þið kannski ekki stoppa núna og lesa síðustu línuna aftur .....ég bíð á meðan......
Já frí fyrir atvinnulausa .... sjáið þið þetta fyrir ykkur .....marr búinn að vera atvinnulaus í heilt ár .... ekki gert rassgat og þá ......tekur maður sumarfrí !!!!!
hvaða vit er í því, ég sem er í vinnu gæti eytt því með einvherjum sem er búinn að vera atvinnulaus í ár og lifa á skattapeningunum mínum .... (það tekur ekki ár að fá vinnu í nettó sko) og svo þegar ég fer í frí sem ég er búinn að vinna mér inn .... þá hvað ... jú ræfillinn sem er búinn að vera að sötra bjór fyrir utan húsið mitt á atvinnulaysisbótum er mættur á ströndina með mér í sumarfrí .... á launum því hann er jú búinn að vera atvinnuláus í ár og á því rétt á sumarfríi. Menn verða nú að geta skellt sér til útlanda og slakað á eftir að hafa eytt heilu ári heima og slakað á þar .. ekki annað hægt ....EÐA HVAÐ.

skrifaði Finnsi @ 23:33